Wanneer de ouders van een kind ervoor kiezen om uit elkaar te gaan, komt de financiële ‘last’ vaak op de schouders van slechts één ouder. Terwijl de kinderen vaak op emotioneel vlak een hoop ellende ervaren.
Het is wettelijk verplicht om de levensstandaard van het kind, of de kinderen, te waarborgen en de zorgende ouder te ondersteunen. Hiervoor geldt de kinderalimentatie. Kinderalimentatie is een soort financiële bijdrage aan de kosten van het levensonderhoud van het kind of de kinderen na een (echt)scheiding.
Kinderalimentatie is wettelijk verplicht en bedoeld ter bescherming van het kind. Omdat beide ouders zorg dienen te dragen voor het kind, dienen zij de beste leefomgeving te creëren, ondanks de scheiding. Het ontwikkelen van een kindvriendelijke omgeving (bij beide ouders) waar het kind zich op zijn gemak en veilig voelt, is zeer belangrijk. Kinderalimentatie mag dan ook nooit voor eigen privédoeleinden worden gebruikt!
Co-ouderschap
Wanneer twee partners besluiten om te scheiden, terwijl ze samen ouder zijn van een kind, dienen er duidelijke afspraken te worden gemaakt over de zorg van het kind. Wanneer het kind nog minderjarig is, besluiten de ouders wat het beste is. Een meerderjarig kind mag hierover zelf beslissen of heeft zeggenschap over het definitieve besluit.
Wanneer ouders op een goede manier de relatie verbreken wordt in de meeste gevallen gekozen voor een co-ouderschap of ouderschapsplan. Bij co-ouderschap is het niet verplicht om kinderalimentatie te betalen, dat is namelijk afhankelijk van de tijd die elke ouder dient te zorgen voor het kind. In een ouderschapsplan worden afspraken over de verzorging en opvoeding van een kind vastgelegd wanneer het kind jonger is dan 18 jaar. Voor een goed advies of ondersteuning bij het opstellen van een ouderschapsplan is het raadzaam een scheidingsadvocaat in te schakelen. Holstege Advocaten is gespecialiseerd in familierecht, waar kinderalimentatie toe behoord, en kun je inschakelen als advocaat in Den Haag voor professionele ondersteuning.
Co-ouderschap betekent dat beide ouders een gelijke zorg dragen voor het kind. Vaak wordt de 50-50 regel gehanteerd, maar co-ouderschap kan ook uit een 60-40 of 70-30 verdeling bestaan. Wanneer een 50-50 verdeling niet haalbaar is, zal één van de ouders de resterende tijd met kinderalimentatie moeten aanvullen, zodat het kind bij beide ouders gelijk kan worden behandeld en opgevoed.
Kinderalimentatie
Wanneer een van de ouders in aanmerking komt voor kinderalimentatie, bepaalt de rechter hoe hoog dit bedrag zal zijn. Echter, wanneer beide ouders daar zelfstandig andere afspraken over maken en dit vastleggen in een ouderschapsplan, mag dat ook. De rechter dient het ouderschapsplan te toetsen aan de wettelijke normen, voordat deze definitief wordt vastgelegd.
Zijn ouders op een minder prettige manier uit elkaar gegaan? Dan kan het voorkomen dat één van de ouders twijfels heeft of de ander de kinderalimentatie wel zal betalen. In dit geval is het aan te bevelen de alimentatie aanvraag via een rechter te laten lopen of een advocaat, gespecialiseerd in familierecht zoals Holstege Advocatuur, in te schakelen. Dan beschik je over de mogelijkheid het geld op te eisen of zelfs een deurwaarder langs te sturen.
Meer weten over welke partijen ondersteuning kunnen bieden tijdens een scheiding? Lees dan ook Wat is mediation!
Hoelang dien je kinderalimentatie te betalen?
Bij kinderen die normaal kunnen functioneren in de maatschappij geldt een onderhoudsplicht tot 21 jaar oud. Deze grensleeftijd wordt verlengd wanneer het betreffende kind gehandicapt is of zichzelf niet in levensonderhoud kan voorzien. In dit geval zal het kind langer inwonen bij één of beide ouders of naar een zorg verlenende instelling worden gebracht.
Berekenen van kinderalimentatie
Kinderalimentatie is van twee factoren afhankelijk. Enerzijds van de behoefte van het kind en anderzijds van het draagkrachtvermogen van beide ouders. Draagkracht betreft het bedrag wat elke ouder kan missen. Ofwel, het resterende bedrag naast de primaire kosten die worden gemaakt. Door de behoefte van het kind en de draagkracht met elkaar te vergelijken, kan de rechter de kinderbehoefte in de juiste verhouding verdelen.
Deze draagkrachtruimte is in principe bedoeld voor kinderalimentatie. Echter, wanneer de behoefte van het kind lager ligt dan de totale draagkracht, blijft er ruimte over. Over deze ruimte kan de rechter een nette partneralimentatie vaststellen indien een van de ouders hiervoor in aanmerking komt.
Partneralimentatie
Naast kinderalimentatie kan het zijn dat een van de ouders na de scheiding ook recht heeft op partneralimentatie. De partneralimentatie is bedoeld voor de ex-partner met het minste inkomen. Het is namelijk wettelijk verplicht dat ex-partners elkaar onderhouden. Dit geldt dus alleen bij een scheiding na trouwen of geregistreerd partnerschap.
De hoofdregel is dat de ex-partner alimentatie ontvangt over de helft van de duur van het huwelijk. Echter, de alimentatieperiode mag niet langer zijn dan 5 jaar. Dus bij een scheiding van een huwelijk van 12 jaar, duurt de partneralimentatie alsnog maar 5 jaar! Deze vuistregel kent tevens een paar uitzonderingen, namelijk:
- De partneralimentatie stopt pas wanneer het jongste kind 12 jaar is geworden. Deze uitzondering geldt wanneer er kinderen in het spel zijn op het moment van de scheiding die jonger zijn dan 12 jaar;
- De periode van partneralimentatie door tot en met de AOW-leeftijd. Dit geldt wanneer het huwelijk langer dan 15 jaar heeft geduurd en de ontvangende ex-partner binnen 10 jaar de AOW-leeftijd bereikt;
- De partneralimentatie loopt door voor 10 jaar. Dit is het geval als het huwelijk langer dan 15 jaar heeft geduurd en de ontvangende ex-partner is geboren op of vóór 1970.
Het betalen van partner- of kinderalimentatie zorgt er dus voor het realiseren van de beste levensstandaarden. Voor zowel de ex-partner als voor het kind. Hoe moeilijk of vervelend een scheiding ook verloopt, iedereen heeft recht of een goed en gelukkig leven.
